....วัดใหม่ปากบาง ตั้งอยู่ที่ ตำบลท่าตอ อำเภอมหาราช จังหวัดพระนครศรีอยุธยา แต่เดิมวัดนี้มีชื่อว่า "วัดสกุณีเทศฐาราม" ที่ตั้งของวัด เดิมเป็นที่ดินของ คุณย่านกเทศ ต่อมาได้ถวายเป็นที่ธรณีสงฆ์ ซึ่งในสมัยนั้นได้มีพระภิกษุ  2 รูป ธุดงค์มาในแถบตำบลท่าตออยู่เสมอ ชาวบ้านแถบนั้นต่างก็เลื่อมใสในปฏิปทาของท่านเป็นอันมาก จึงนิมนต์ให้ท่านอยู่จำพรรษา โดยคุณย่านกเทศได้สร้างกุฏิสงฆ์หลังเล็กๆ ซึ่งอยู่ในที่ดินของคุณย่านกเทศ และต่อมาจึงได้มอบที่ดินให้ตั้งเป็นสำนักสงฆ์ พระภิกษุรูปแรกนั้นมีชื่อว่า ทรัพย์ ส่วนอีกรูปไม่มีใครจำชื่อได้ หลวงปู่ทรัพย์ท่านได้อยู่จำพรรษา ณ สำนักสงฆ์แห่งนี้ และได้ก่อสร้างเป็นวัดขึ้นมา และตั้งชื่อวัดนี้ว่า วัดสกุณีเทศฐาราม โดยเอานามของคุณย่านกเทศมาตั้งชื่อวัด กาลต่อมาจึงได้เปลี่ยนชื่อวัดเป็น "วัดใหม่ปากบาง" เพื่อให้สอดคล้องกับชื่อหมู่บ้านในภายหลัง

                  หลวงปู่ทรัพย์ ท่านเป็นชาวชุมแสง จังหวัดนครสวรรค์ ท่านเป็นพระธุดงค์มาปักกลดอยู่ในตำบลท่าตอ และเริ่มสร้างวัดจนสำเร็จสมบูรณ์ในปี พ.ศ.2394 โดยประชาชนในตำบลท่าตอได้ช่วยกันสร้างกุฏิ หอสวดมนต์ จนเจริญรุ่งเรืองเป็นวัดขึ้นมา หลวงปู่ทรัพย์ท่านเป็นพระที่ใจดี มีเมตตาธรรมสูง เก่งหนังสือขอม ท่านได้เขียนหนังสือขอมไว้ในสมุดใบลานประมาณสิบกระสอบ หลวงปู่ทรัพย์ท่านจะสอนหนังสือพระเณรภายในวัดทุกวัน และท่านเป็นพระที่เคร่งครัดในพระธรรมวินัยมาก พระเณรในวัดต่างก็ยำเกรงท่านมาก และยังเป็นที่รักเคารพของชาวบ้านในแถบนั้น หลวงปู่ทรัพย์ได้สร้าง พระเครื่องเนื้อผงกรุวัดใหม่ปากบาง ไว้จำนวนมาก มีด้วยกันหลายพิมพ์ เช่น

พิมพ์พระประจำวัน

พระนางพญา(คล้ายกับพระพิมพ์ปิลันท์หยดแป้ง)

พระพิมพ์เล็บมือ 3 ชั้น

พระเล็บมือ 2 ชั้น

พระเล็บมือชั้นเดียว

พิมพ์ยืนประทานพร เป็นต้น

และพระทั้งหมด ท่านได้นำบรรจุไว้ในองค์พระเจดีย์ย่อไม้สิบสอง รอบๆบริเวณพระอุโบสถ เพื่อสืบทอดพระศาสนา

                  หลังจากที่หลวงปู่ทรัพย์ท่านได้มรณภาพไปนานแล้ว ในราวปีพ.ศ. 2485-95 ทางวัดคิดจะสร้างหอสวดมนต์และหอระฆัง แต่ก็ขัดสนเรื่องทุนทรัพย์ จะด้วยเหตุผลใดก็ไม่ทราบได้ มีนกเอี้ยงที่อาศัยอยู่ที่คอระฆัง คุ้ยเขี่ยเอาพระร่วงหล่นลงมา ทำให้มีคนรู้ว่า มีพระบรรจุอยู่ที่คอระฆัง และเริ่มมีคนเข้ามาขโมยเอาพระ โดยถูกขโมยเจาะเจดีย์ พระที่ออกจากกรุในครั้งนี้ เรียกกันว่าพระ “กรุเก่า” ซึ่งผิวพระจะไม่ค่อยมีขี้กรุจับ เนื้อจะหนึกนุ่มประเภทเนื้อจัด ท่านเจ้าอาวาสในสมัยนั้น จึงได้ให้ทำการเปิดกรุ โดยตั้งคณะกรรมการขึ้นมาคณะหนึ่ง ทำการเปิดกรุพระ นำพระบางส่วนออกมาให้แก่ประชาชนได้เช่าบูชา เพื่อนำรายได้มาสร้างหอสวดมนต์และหอระฆังดังกล่าว และการสร้างหอระฆังและหอสวดมนต์ก็สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี

                   จากนั้นอีกหลายปีต่อมา ทางวัดได้เริ่มสร้างพระอุโบสถหลังใหม่ จึงทำการเปิดกรุครั้งสุดท้ายอย่างเป็นทางการ นำพระออกมาจากกรุทั้งหมด นับได้ประมาณ 2,000 องค์ พระที่เปิดกรุครั้งนี้เรียกกันว่าพระ “กรุใหม่” พระส่วนมากจะมีขี้กรุจับที่ผิวเป็นคราบสีเหลืองๆ มีเม็ดผุดขึ้นตามผิวพระ บางองค์ก็จะเห็นเม็ดกรวดทรายปะปนอยู่ในเนื้อพระ ทางวัดนำออกมาให้แก่ประชาชนได้เช่าบูชา เพื่อนำรายได้มาเป็นทุนทรัพย์ในการสร้างพระอุโบสถ และพระอุโบสถหลังใหม่นี้ก็สร้างสำเร็จด้วยดี ดังที่เห็นในปัจจุบันนี้

                  หลวงปู่ทรัพย์ เจ้าอาวาสวัดใหม่ปากบาง จ.พระนครศรีอยุธยา เป็นศิษย์ในเจ้าประคุณสมเด็จพระพุฒจารย์(โต) พรหมรังสี แห่งวัดระฆัง และยังคุ้นเคยกับ หลวงปู่ภู และสมเด็จพระพุทธบาทปิลันท์ ชาวบ้านแถววัดปากบางรุ่นเก่า เล่าสืบกันมาว่า

                  "จู่ ๆ ก็มีพระเถระผู้ใหญ่ รูปร่างมีสง่ากับสามเณร โดยสารมาทางเรือ มาจำวัดอยู่กับหลวงพ่อทรัพย์(เจ้าอาวาส) หลวงพ่อทรัพย์มีความยำเกรงในพระเถระองค์นี้มาก และเรียกติดปากว่า "เจ้าประคุณสมเด็จพระพุฒจารย์(โต) พรหมรังสี"

และยังเชื่อกันว่า ท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระพุฒจารย์(โต) ได้เมตตาแบ่งผงพุทธคุณวิเศษของท่านให้แก่หลวงปู่ทรัพย์ด้วย ในการสร้างพระผงวัดใหม่ปากบาง หลวงปู่ทรัพย์จึงนำผงพุทธคุณวิเศษที่ได้รับ นำมาผสมกับผงพุทธคุณที่หลวงปู่ทรัพย์ได้ลบไว้เอง แล้วกดพิมพ์ออกมาเป็นองค์พระ ซึ่งเป็นแม่พิมพ์ที่ชาวบ้านแกะขึ้นกันเอง รูปทรงจึงไม่งดงามนัก

                  พระเครื่องของหลวงปู่ทรัพย์ กรุวัดใหม่ปากบางนี้ เป็นพระเนื้อผง ส่วนใหญ่จะปรากฏคราบกรุ ถ้าผิวพระยังไม่เปิดจะมีคราบกรุ แบบคราบไขและฟองเต้าฮู้ แต่ถ้าผิวพระเปิดแล้ว จะเห็นเนื้อใน เนื้อหาจะหยาบ ฟ่ามๆ มีกรวดทรายมากบ้างน้อยบ้าง มีเม็ดแร่ เม็ดมวลสารประปราย

                 พุทธคุณ โดดเด่นทางด้านโชคลาภ แคล้วคลาด และเมตตาสูงมาก เฉกเช่นเดียวกับอานุภาพของพระสมเด็จวัดระฆัง หรือวัดบางขุนพรหมเลยทีเดียว ปัจจุบันสนนราคาก็ยังไม่แพงมากนัก อยู่ที่หลักพัน จึงเป็นพระดีที่น่าหามาบูชาอีกกรุหนึ่งครับ